• Rodzice mają prawo do godnego pochówku dziecka na każdym etapie od poczęcia - nie istotne jak długo trwała ciąża!

Decyzja o tym, co będzie działo się z ciałem dziecka, należy do rodziców.  Możecie zdecydować się na odbiór ciała i zorganizowanie pochówku lub pozostawienie w szpitalu.

Poradnik dla Rodziców, którzy stracili swoje Dziecko

• Poznania płci swojego dziecka!

https://www.poronilam.pl/badania-po-poronieniach/okreslenie-plci-po-poronieniu-dlaczego-warto/

Ustalenie płci skutkuje możliwością rejestracji dziecka w USC i daje rodzicom prawo do:

• zasiłku pogrzebowego /4000 zł/
• płatnego urlopu macierzyńskiego /56 dni/
• urlopu okolicznościowego związanego ze śmiercią najbliższego członka rodziny
• przeprowadzenia pogrzebu

Jak pochować utracone Dziecko - instrukcja krok po kroku

1. Podjęcie decyzji o pochówku dziecka i poinformowanie o tym fakcie personelu medycznego jeśli strata ma miejsce w szpitalu
2. Badania genetyczne w celu identyfikacji płci oraz badania w kierunku poznania przyczyny poronienia w laboratorium testów DNA – badania na koszt rodziców
3. Otrzymanie w szpitalu karty martwego urodzenia dziecka jeśli badamy płeć dziecka

lub karty zgonu, jeśli nie chcemy znać płci dziecka / nie mamy wtedy prawa do zasiłku pogrzebowego i urlopu macierzyńskiego tylko do pogrzebu jednak na koszt rodziców dziecka

1. Rejestracja dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego na podstawie karty martwego urodzenia dziecka po określeniu płci dziecka w badaniu genetycznym
2. Wydanie aktu urodzenia dziecka (z adnotacją o martwym urodzeniu) przez USC
3. Przedstawienie pracodawcy skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka w celu uzyskania urlopu macierzyńskiego
4. Przedstawienie dokumentów potwierdzających prawo do świadczeń oraz aktu urodzenia dziecka w ZUS w celu uzyskania zasiłku pogrzebowego po poronieniu
5. Organizacja pogrzebu – omówienie szczegółów z kapłanem w kancelarii parafialnej oraz w zakładzie pogrzebowym
6. Pożegnanie dziecka
7. 10.Otrzymanie zasiłku z ZUS

Teczka Rodzica Dziecka Martwo Urodzonego

https://pro-life.pl/wp-content/uploads/2019/03/teczka-rodzica-dziecka-martwo-urodzonego.pdf

Pogrzeb  utraconego dziecka jest:

• prawem rodziców
• powinnością moralną rodziców
• obowiązkiem religijnym
• chrześcijańskim uczynkiem miłosierdzia
• oddaniem szacunku względem dziecka jako osoby ludzkiej
• zachowaniem miejsca pamięci o osobie zmarłej, nie tylko dla rodziców ale rodzeństwa i całej rodziny
• pomocą w rozpoczęciu i przejściu całego procesu żałoby

Opinia teologiczna o losie dzieci zmarłych bez chrztu

„Dzieci umierające bez Chrztu zostają uwolnione od grzechu pierworodnego za pośrednictwem pragnienia Chrztu, zawartego w akcie wiary Kościoła , wyrażającego w jego modlitwie wstawienniczej o zbawienie wszystkich… skoro zbawcza łaska Chrystusa obejmuje wszystkich, którzy bez własnej winy nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego, (..) mogą osiągnąć zbawienie i opatrzność Boża nie odmawia koniecznej do zbawienia pomocy takim, którzy bez własnej winy w ogóle nie doszli jeszcze do wyraźnego poznania Boga, a usiłują  wieść uczciwe życie (tamże), to bardziej weryfikuje się to w odniesieniu do niewinnego dziecka”

Rada Naukowa Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 20 marca 2002r.

Więcej informacji można uzyskać na stronach internetowych:

www.poronienie.org.pl

www.dlaczego.pl

www.poronilam.pl

www.pro-life.pl/strata-dziecka-nienarodzonego/

Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka w Krakowie wraz Krajowym Ośrodkiem Duszpasterstwa Rodzin przygotowało „Kompendium pastoralne o rodzinnym pogrzebie dziecka martwo urodzonego i towarzyszeniu w żałobie osieroconej rodzinie”. Adresatami kompendium są przede wszystkim kapłani, rodziny z doświadczające śmierci dziecka nienarodzonego oraz osoby zaangażowane w strukturach duszpasterstwa rodzin. Dokument określa warunki kościelnego pogrzebu i sposobów jego celebracji, a także chrześcijańskiego przeżywania w rodzinach i wspólnocie parafialnej żałoby. Kompendium oprócz wskazań duszpasterskich dla kapłanów i rodzin zawiera informator pastoralno-liturgiczny, w którym zamieszczono dokumentację niezbędną do wyprawienia pogrzebu dziecku martwo urodzonemu wraz ze szczegółowym omówieniem organizacji pochówku w przypadku, gdy płeć dziecka została ustalona oraz gdy pozostaje niezidentyfikowana. W informatorze zawarto teksty liturgiczne (rytuał) składające się na trzy możliwe formy sprawowania kościelnego pogrzebu dziecka nieochrzczonego, formularz mszalny, prefacje mszalne o zmarłych, czytania biblijne, psalmy responsoryjne, aklamacje przed Ewangelią, propozycje modlitwy wiernych i pieśni podczas Mszy pogrzebowej, a także propozycje nabożeństw z udziałem rodziców w żałobie, w tym również na Dzień Dziecka Utraconego. Kompendium wieńczą dwa dokumenty, Międzynarodowej Komisji Teologicznej i Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski, traktujące o zbawieniu dzieci zmarłych bez chrztu. Publikacja została wydana nakładem Wydawnictwa Św. Stanisława BM Wstęp napisał bp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski. Publikacja jest dostępna w Polskim Stowarzyszeniu Obrońców Życia Człowieka i Krajowym Ośrodku Duszpasterstwa Rodzin.

Wskazania dla rodziców

Bez wątpienia śmierć dziecka w niepowodzeniu położniczym jest jednym z najtrudniejszych wydarzeń Waszego życia. Jest to śmierć niespodziewana, a jej okoliczności najboleśniejsze z możliwych, bowiem dotyczy bezbronnego, oczekiwanego przez Was z miłością dziecka. Zmierzenie się z tym traumatycznym doświadczeniem jest dla Was poważnym wyzwaniem. Powinniście wyjść z niego silniejsi, choć obecnie wydaje się to wręcz niemożliwe. Trudno odnaleźć słowa, które Was pocieszą i ukoją ból Waszych serc. Doświadczenie śmierci dziecka rodzi w Was negatywne emocje. Nie bójcie się ich wyrażać. Macie do nich prawo. Nie skrywajcie swoich uczuć. Utratę dziecka trzeba wypłakać. Bądźcie wrażliwi na swoje potrzeby. Pytajcie się wzajemnie o Wasze uczucia i oczekiwania. Miejcie świadomość odmiennego sposobu przeżywania przez Was śmierci dziecka, co wynika z naturalnego zróżnicowania płciowego psychiki kobiety i mężczyzny. Szczególną potrzebą kobiety jest ekspresja uczuć i rozmowa. Mężczyzna woli przeżywać swój smutek na osobności, w ciszy i nie zawsze uzewnętrznia swoje emocje. W tej różnorodności tkwi Wasze piękno, które możecie ponownie odkryć. Odmienność Waszych reakcji nie oznacza, że którykolwiek z Was, rodziców, mniej przeżywa tę stratę, mniej ceni sobie rodzicielstwo, obdarza gorszą miłością dziecko, które odeszło. To nie jest prawda. Każdy z Was jest pełnowartościowym rodzicem, troskliwą matką i czułym ojcem. Pragnęliście dla swojego dziecka wszystkiego, co najlepsze, dlatego z miłości obdarzyliście go darem życia ̶ najcenniejszym darem. Pożegnanie ze zmarłym dzieckiem jest niezwykle istotne. Oddanie szacunku ciału zmarłego przez godziwe złożenie jego szczątek lub zwłok do rodzinnego grobu pomoże Wam w przeżyciu żałoby. W świadomości społecznej funkcjonuje wiele fałszywych przekonań dotyczących pogrzebu dziecka zmarłego w niepowodzeniu położniczym. Niektóre osoby z Waszego środowiska mogą odradzać Wam pogrzeb, przekonując, że grób dziecka będzie potęgować Wasz ból, nie pozwoli Wam zapomnieć o stracie, uwolnić się od przykrych przeżyć, staniecie się więźniami przeszłości. Są to błędne opinie. Nie można zapomnieć o zmarłym dziecku ani zastąpić go innym. Dziecko, które odeszło, było przez Was ukochane, jedyne i niepowtarzalne. Ono było owocem Waszej miłości i stało się już na zawsze członkiem Waszej rodziny. Zmarłe dziecko także należy do wspólnoty rodzinnej. Dziecko nie jest wrogiem Waszego dobrostanu psychicznego. Wręcz przeciwnie, oddanie szacunku jego ciału zapewni Wam wewnętrzny pokój. Pogrzeb dziecka utraconego niezależnie od wyznawanego światopoglądu jest konieczny dla właściwego przepracowania żałoby. Pozostawiając ciało dziecka w szpitalu i próbując wypierać jego stratę jako zdarzenie niedokonane, wyrządzicie sobie krzywdę. Choć dzisiaj może się to wydawać dobrym i łatwym rozwiązaniem, to z biegiem czasu możecie doświadczać poczucia winy, przeżywać niepokoje, co stało się z ciałem dziecka, czy zostało uszanowane. Pogrzeb utraconego dziecka jest zarazem prawem i powinnością moralną rodziców. Pochówek przynależy dziecku ze względu na posiadaną przez niego godność osobową w krótkim, prenatalnym życiu oraz z uwagi na pietyzm wobec ludzkich zwłok. Obdarzyliście go najcenniejszym darem życia. Ofiarujcie mu również miejsce pamięci i szacunku, jakim jest grób. To będzie piękny gest miłości. Niedopełnienie moralnej powinności pogrzebu może skutkować zaburzeniami w zamknięciu okresu żałoby, a nawet wystąpieniem syndromu pustego grobu, czyli doświadczania poczucia żalu i winy z powodu niezłożenia do grobu ciała dziecka z szacunkiem należnym osobie ludzkiej. Jeśli utraciliście dziecko w tygodniu ciąży, w którym jego płci nie można jeszcze określić bez badań genetycznych, i decydujecie się na zorganizowanie pogrzebu, dysponujecie dwoma wariantami organizacji pochówku. Pierwszy wariant wymaga przeprowadzenia badań genetycznych. Dzięki identyfikacji płci będzie możliwe sporządzenie karty martwego urodzenia, karty zgonu i aktu urodzenia dziecka, który zastępuje akt zgonu dla dzieci martwo urodzonych (poronionych). Akt urodzenia dziecka uprawnia Was do otrzymania pełnej pomocy socjalnej: zasiłku pogrzebowego, zasiłku macierzyńskiego, urlopu macierzyńskiego w wymiarze 56 dni. Drugi wariant organizacji pogrzebu dotyczy sytuacji, w której rodzic rezygnuje z wykonania badań genetycznych. Tym samym płeć pozostanie nieustalona. W tym przypadku pogrzeb jest również możliwy. Koniecznie należy złożyć na oddziale wniosek o sporządzenie karty zgonu dla celów pochówku. Otrzymacie wówczas kartę zgonu, która uprawnia Was do wyprawienia pogrzebu. Bez znajomości płci nie będzie jednak możliwe sporządzenie aktu urodzenia dziecka, dlatego nie uzyskacie żadnej pomocy socjalnej. Koszty pogrzebu będziecie musieli pokryć z własnych środków. Jeżeli jesteście osobami wierzącymi, zwróćcie się o pomoc do kapelana szpitalnego lub innego duchownego waszego wyznania. Duchowni udzielą Wam kompetentnej informacji o możliwości sprawienia pogrzebu religijnego dla Waszego dziecka.

Co robić i co przysługuje w Polsce przy stracie dziecka nienarodzonego:

Pogrzeb dziecka poronionego samoistnie i martwo urodzonego

W dokumentacji koniecznej do wyprawienia pogrzebu i aktach stanu cywilnego poronienie samoistne traktowane jest jako martwe urodzenie. Gdy płeć dziecka jest znana bądź ustalona w badaniu genetycznym (badanie nie jest refundowane) Osoby uprawnione do organizacji pogrzebu:

• najbliższa rodzina: krewni wstępni, krewni poboczni
• każda osoba, która się do tego dobrowolnie zobowiąże

Rejestracja martwego urodzenia w Urzędzie Stanu Cywilnego jest obligatoryjna Uprawnienia socjalne rodziców:

• zasiłek macierzyński (56 dni)
• urlop macierzyński
• zasiłek pogrzebowy

Wymagane dokumenty:

• karta zgonu
• karta martwego urodzenia
• akt urodzenia dziecka z adnotacją o martwym urodzeniu

Kartę martwego urodzenia i kartę zgonu szpital sporządza z urzędu. Lekarze uprawnieni do wydania karty zgonu i karty martwego urodzenia:

• lekarz oddziału szpitalnego
• lekarz pogotowia ratunkowego
• lekarz podstawowej opieki zdrowotnej
• lekarz, który w ciągu ostatnich 30 dni udzielał ciężarnej świadczeń medycznych

Etapy organizacji pogrzebu:

1. Szpital:
   • uzyskanie karty martwego urodzenia
   • uzyskanie karty zgonu w trzech częściach, przeznaczonych do rejestracji zgonu, statystyki publicznej i dla administracji cmentarza
   • karta martwego urodzenia winna zostać przekazana do USC w terminie jednego dnia od dnia jej sporządzenia
2. Urząd Stanu Cywilnego:
   • dokonanie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka w formie protokołu w terminie trzech dni od dnia sporządzenia karty martwego urodzenia
   • sporządzenie aktu urodzenia dziecka z adnotacją „dziecko martwo urodzone” na podstawie protokołu zgłoszenia i karty martwego urodzenia
   • uzyskanie potwierdzenia rejestracji martwego urodzenia na karcie zgonu w części przeznaczonej dla administracji cmentarza (nie jest wymagane)
3. Wybór firmy pogrzebowej
4. Odebranie ciała dziecka ze szpitalnego prosektorium przez firmę pogrzebową
5. Administracja cmentarza:
   • przedstawienie aktu urodzenia dziecka i karty zgonu – część przeznaczona dla administracji cmentarza
   • ustalenie daty pogrzebu i miejsca złożenia zwłok
6. Kancelaria kościoła parafialnego lub rektoralnego cmentarza:
   • przedstawienie aktu urodzenia dziecka ustalenie daty i formy pogrzebu
7. Przygotowanie ciała dziecka do pogrzebu
8. Liturgia pogrzebowa
9.  Złożenie wniosków w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych o wypłatę zasiłku pogrzebowego i macierzyńskiego
10. Złożenie wniosku o udzielenie urlopu macierzyńskiego w zakładzie pracy matki

Gdy płeć dziecka pozostaje nieznana i rodzice rezygnują z jej ustalenia w badaniu genetycznym Osoby uprawnione do organizacji pogrzebu:

• najbliższa rodzina: krewni wstępni, krewni poboczni
• każda osoba, która się do tego dobrowolnie zobowiąże

Rejestracja martwego urodzenia w Urzędzie Stanu Cywilnego nie jest wymagana. Uprawnienia socjalne rodziców:

• rodzice nie otrzymują żadnej pomocy socjalnej
• koszty pogrzebu muszą ponieść we własnym zakresie

Wymagane dokumenty:

• karta zgonu dla celów pochówku w części przeznaczonej dla administracji cmentarza

Rodzice są zobowiązaniu do złożenia wniosku o wydanie karty zgonu. Lekarze uprawnieni do wydania karty zgonu:

• lekarz oddziału szpitalnego
• lekarz pogotowia ratunkowego
• lekarz podstawowej opieki zdrowotnej
• lekarz, który w ciągu ostatnich 30 dni udzielał ciężarnej świadczeń medycznych

Etapy organizacji pogrzebu:

1. Szpital:
   • złożenie wniosku o wydanie karty zgonu w części przeznaczonej dla administracji cmentarza
   • uzyskanie zwolnienia poszpitalnego dla roniącej matki
   • uzyskanie karty zgonu
2. Wybór firmy pogrzebowej
3. Odebranie ciała dziecka ze szpitalnego prosektorium przez firmę pogrzebową
4. Kancelaria kościoła parafialnego lub rektoralnego cmentarza: przedstawienie karty zgonu dziecka ustalenie daty i formy pogrzebu
5. Administracja cmentarza: przedstawienie karty zgonu dziecka ustalenie daty pogrzebu i miejsca złożenia zwłok
6. Przygotowanie ciała dziecka do pogrzebu
7. Liturgia pogrzebowa

Liturgia pogrzebowa dziecka zmarłego bez chrztu:

• pierwsza w forma ─ trzy stacje: w domu, w kościele i przy grobie
• druga forma ─ dwie stacje: w kaplicy cmentarnej lub w domu przedpogrzebowym oraz przy grobie
• trzecia forma ─ jedna stacja: w kaplicy cmentarnej, domu przedpogrzebowym, domu rodzinnym lub w kościele
• jeżeli przewiduje się stację w kaplicy lub kościele, celebruje się mszę świętą pogrzebową dziecka nieochrzczonego lub liturgię słowa wraz z obrzędem ostatniego pożegnania
• mszę świętą pogrzebową można sprawować w innym czasie bez obecności ciała dziecka

Katolicki pogrzeb dziecka zmarłego bez chrztu nie jest znaną przed soborem watykańskim II praktyką pokropku, lecz liturgią pogrzebową. „Konferencja Episkopatu Polski zezwala na katolicki pogrzeb dzieci, które zmarły przed chrztem, jeżeli rodzice pragnęli je ochrzcić. Przy tych pogrzebach należy używać tekstów przewidzianych na pogrzeb dzieci nieochrzczonych. Aby w umysłach wiernych nie zacierała się nauka o konieczności chrztu, należy ją przypominać w katechizacji dzieci i młodzieży” (OP nr 22e).

Opracował: Piotr Guzdek

CO POMAGA POŻEGNAĆ SIĘ Z DZIECKIEM

Rodzicom którzy doświadczyli straty swojego dziecka, szczególnie, jeśli nie mieli możliwości zobaczenia Go i pochowania, trudno jest wejść w normalny proces żałoby, który przeżywa każdy człowiek po śmierci kogoś bliskiego. Jeśli z różnych powodów nie doszło do pochówku to warto znaleźć takie miejsce by przepracować tę bolesną stratę, wypłakać się, wyciszyć. Miejsca te spełniają potrójną funkcję:

• są miejscem modlitwy dla rodziców, którzy utracili swoje Dziecko,
• grobem dzieci zmarłych wskutek poronienia czy aborcji oraz dzieci nie odebranych ze szpitala z różnych powodów przez rodziców,
• są formą katechezy dla osób, które nie SA do końca przekonane o tym, że z człowiekiem mamy do czynienia od momentu poczęcia

Miejsca takie to :

• Pomnik Dziecka Utraconego w Zawierciu lub Radomsku,
• symboliczne Miejsce Pamięci Dzieci Utraconych na cmentarzu na Rakowie w Częstochowie
• Grób Dzieci Utraconych - zbiorowa mogiła w naszej diecezji w Wieluniu

Nadanie imienia

Nadanie imienia utraconemu Dziecku ma bardzo duże znaczenie, nie tylko wymowę symboliczną. Dla wielu rodziców jest momentem, kiedy po raz pierwszy uświadamiają sobie, że są rodzicami: córki bądź syna, dziecka, które odeszło, ale które było.

Dzień Dziecka Utraconego

Co roku 15 października obchodzony jest co roku Dzień Dziecka Utraconego. Tego dnia w kościołach płynie cicha modlitwa w intencji Rodziców dotkniętych stratą Dziecka. Na cmentarzach, pomnikach i w zaciszach domów zapalane są płomyki świec, a w każdym z nich tli się wspomnienie o dziecku, które odeszło o całe życie za wcześnie. W Archidiecezji częstochowskiej obchody tego dnia odbywają się w: Częstochowie, Pajęcznie, Radomsku, Wieluniu i Zawierciu. To czas, który koi rany, utula ból i budzi w sercu nadzieje...

Pamiątki po dziecku

• zdjęcie USG
•  test ciążowy
•  odbite stópki dziecka martwo urodzonego
•  Jego zdjęcie
•  Fundacja Tęczowy Kocyk https://www.facebook.com/teczowykocyk/ Pomaga rodzicom otulić ubrankami przedwcześnie utracone dzieci. Szyją miniaturowe ubranka, beciki i sukieneczki dla odchodzących dzieci

Strony internetowe

• https:// www.dlaczego.org.pl
• https:// www.poronienie.pl
• https:// www.poronilam.pl

Pozycje książkowe

Grupy wsparcia

Ojcze Miłosierny, Ty nam dałeś Maryję za Matkę, niech więc Ona otacza matczyną opieką także nasze zmarłe dziecko. Maryjo, przyjmij je z całą miłością, tak jak przyjęłaś swojego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa w dniu Zwiastowania   i w dniu Jego Śmierci. Otocz je swą macierzyńską miłością, której nie może mu już dać w pełni ziemska matka. Święty Józefie, opiekunie Pana Jezusa, zastąp naszemu dziecku jego ziemskiego ojca.

Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, niech Anioł Stróż naszego dziecka, jego opiekun na czas ziemskiej pielgrzymki, zaniesie je przed Twoje oblicze. Niech ma ono udział w Twojej radości, światłości i pokoju.

Prosimy Cię również za nas samych. Uzdrów w nas wszystko to, co wymaga uleczenia – Ty widzisz nasz ból, tęsknotę, niezrozumienie, zwątpienie. Napełnij nasze serca miłością     i pokojem. Niech miłość do naszego zmarłego dziecka towarzyszy nam przez całe życie, dopomóż, aby pamięć       o nim w nas nie zginęła. Przez Chrystusa Pana naszego.

Amen.